فصل سه ایینه

دانشگاه تموم شد سوار ماشین شدم نزذیک های خونه بودم که ماشین پنچر شد واقعا این دیگه بلای اسمونی بود با پا زدم به لاستیک ماشین و سوار ماشین شدم.گوشیمو برداشتم و زنگ زدم به پدر

_الو بابا

_سلام عزیزم

_ سلام

_خوبی؟مگه کشتی هات غرق شدن بی حال حرف میزنی ؟

_نه کشتی هام غرق نشدن گاوم زاییده

_خب به سلامتی.حالا چی زاییده؟

_باباااااااا.اذیت نکن

_چی شده دخترم؟

_پنچر کردم

_اشکال نداره.خیلی راحت پنچر گیریش میکنی .بلدی که؟

_اره بلدم

_خیلی خب.اگر نشد ماشینو قفل کن با تاکسی برو خونه

_باشه .اگر سوال داشتم زنگ میزنم گوشیتو جواب بده

_باشه

_خداحافظ

_خداحافظ عزیزم

گوشیو قطع کردم و پیاده شدم.شروع کردم به پنچر گیری کردن.وقتی تموم شد حسابی مغرور شده بودم.حس میکردم قله اورست فتح کردم.گرد و خاکی شده بودم.مانتومو تکوندم.دستام حسابی کثیف و سیاه شده بود

بطری اب معدی کوچیکی از زیر صندلی ماشین پیدا کردم و رفتم کنار جاده دستمو شستم.سرمو خم کردم سمت راست امیر بود.

با خودم گفتم：چرا هر جا من میرم سر و کله این پیدا میشه اه

توجهی نکردم و سپار ماشین شدم.

رسیدم خونه.حسابی خسته بودم.بوی تعمیر گاه ماشین میدادم.دوش گرفتم شام و اماده کردم و رفتم یکم دراز بکشم.نزدیک های ساعت یازده و نیم بود که صدای پدر که از توی حال میومد بیدارم کرد

صفحه گپشیمو روشن کردم.وقتی ساعت دیدم تعجب کردم.رفتم بیرون که پیش پدر باشم تا پامو بیرون گذاشتم همه چیز ترسناک شد.

امیر روی کاناپه رو به روی در اتاقم نشسته بود و پدر رو به رویش.جوری که پشت پدر کامل به اتاق من بود

امیر مرا با ان سر و وضع دید و چشمانش از تعجب گرد شد.سریع سرش را پایین انداخت و حرفش را قطع کرد.

منم سریع به اتاق بر کشتم و لباسم و عوض کردم و بیرون رفتم.سلام کردم.پدر با لبخندی برگشت و سلام.خسته نباشی.

امیر بلند شد و ایستاد و سلام کرد.

گفتم

_بفرمائید

نشست

رفتم سمت اشپز خونه که وسایل پذیرایی بیارم امیر گفت

_بشینید.همه چیز هست

برگشتم و نگاهی به میز کردم.حس کردم چیزی کم نیست

امدم کنار پدر نشستم