فکر کن میان گفت و گوی هوهوی باد و صدای امواج قدم بزنی 
شن های ریز ساحل دلنواز ترین کفش پاهایت شود 
آفتاب شود آن پوشش درخشان از حریر زرد دامنت 
نسیم بیایید و دستی موهایت را شانه کند و برود 
همان گوشه ساحل بنشینی تا شب شود
ماه تو را با احساست جزر کند 
دستهایش را با دستهای اقیانوس میان انگشتانت گم کند 
این میشود زیبا ترین حس دریای دلت در کویر دلم