- پنجشنبه ۳ آبان ۹۷
نوشته ها زمانی ارزش پیدا میکنن که ذهن خواننده به جای خواندن بنویسه.ارزش یک نوشته از نویسنده اون نیست.از ارزشی هست که نوشته به خودش میده ارزشی که به نویسنده میده تا ارزش خواننده رو ثابت کنه .درست مثل ادم ها.ارزش خوبی ما زمانی ثابت میشه که به دیگران خوب بودن یاد بدیم.ارزش ما رگ ریشمون نیست. ارزش انسان ها اون مقامی هست که به دست میاریم.اون ارزشی هست که به فرزندانمون میدیم و رگ و ریششون میشیم.نوشته ها هرگز از اوردن نام داستان های بزرگ و جمله های مهم ارزش پیدا نکردن.مثل ما.ادم ها هرگز با استفاده از ادم های مهم ،مهم نشدن.یاد بگیریم ارزش واقعی یک قلم درک کنم و قلم باشیم :)
یه جا هایی هست که ادم جا میزنه
دقیقا همونجام
خسته
ناتوان
ناامید
دیگه نمیخوام ادامه بدم
امیدوارم موقت باشه
ولی اگر نشد
ببخشید خودم
سلام دوستان فردا سیزده صفر نحس ترین روز سال خواهشا صدقه بدید و خیراتی بدید چون سرنوشت هر کسی فردا رقم میخوره انشالله هر چی بلا وقضا از همه دور بشه قدیمها همه میرفتن پشت بومها که فردا اطلاع بدن که همه صدقه بدن ما خبر دادیم انشالله فردا به خیر وخوشی تموم بشه
.
.
.
.
.
.
.
در روز بیش از100بار تکرار میکنم که دیگه دوستم نداره
بیش از1000بارتکرار میکنم که فراموشش کردم
اما اخرش چی…
به فکرش میخوابم،با فکر کسی که ارزش فکر کردن نداره
نظرات بعد جواب میدم
ببخشید حالم خرابه سعی میکنم خوب شم که انگار فعلا غیر ممکنه
مغذرت از همه کسایی که توی پست قبل نظر گذاشتند