تصورتان از

تصورتان از من چیه؟هم ظاهری هم شخصیتی

اگه مایل بودید بگید تا منم بگم

بچتیم

بیایید دور هم بچتیم

اقیانوس یا کویر

فکر کن میان گفت و گوی هوهوی باد و صدای امواج قدم بزنی 

شن های ریز ساحل دلنواز ترین کفش پاهایت شود 

آفتاب شود آن پوشش درخشان از حریر زرد دامنت 

نسیم بیایید و دستی موهایت را شانه کند و برود 

همان گوشه ساحل بنشینی تا شب شود

ماه تو را با احساست جزر کند 

دستهایش را با دستهای اقیانوس میان انگشتانت گم کند 

این میشود زیبا ترین حس دریای دلت در کویر دلم 

اینترنت

اینترنت نمیخواین بهمون برگردونید؟

گوشی نو مبارکم

گوشی جدید خریدن.ایشالا قسمت همتون.گفتم بیام خبر بدم که دیگه تو وب هم استیکر هارو دارم 😂😂😂😂😂😂😂😂

راستی چون سیم کارتم گذاشتم روی این هیییییییچ شماره ای ندارم.اونایی که شمارم و دارن بهم اس بدن‌.فعلا وات و اینستا نت نیست راه بندازم

اینترنت کجاها وصله؟

اگه اینترنت شهرتون وصله اسم شهرتون بنوسید تو نظرات و اون محل جغرافیایی که هست：) 

اگه هم وصل نشده بنویسید و بگید ：)

مرسی از حضورتون

قالب عوض کردم.(همون قالب صورتیه)

این قالب یکم تو کدهاش ایراد داره.یکم این باشه تا یه قالب خوب پیدا کنم بزارم برید حالشو ببرید 

ببینید چه صولتیش کلدم

کسی منو میشناسه؟(نظر اجباری)

اینقدر وبلاگ ارومه که حس میکنم یادتون رفته من کیم

منو یادتونه یا نه؟

غم پاییز

زنگ زدی گفتی کافه قدیمی 

پنج دقه دیر کنی کافیه نبینی 

شل شدم گفتم چی شده عشقم 

گفتی پشت تلفن بهتر قافیه نچینی 

گفتی زود بیا که کلی کار دارم 

حرف زدی مثل کلیا با من 

یه جورایی به جنوون رسوندی تومنو 

گفتی بیا منم رسوندم خودمو 

گرفتی فنجون با دو دستت و اروم میکردی پلکاتو باز بسته 

یادمه به فنجونت لب نمیزدی 

واسه چند دقیقه اصلا چیزی حرف نمیزدی 

یهو ترکید بغضت اروم اروم 

میبارید از چشمت دیگه بارون خانوم 

شکستم من دیگه اروم داغون 

وقتی دیدم میری تو با اون

دوباره من و غم پاییز 

دوباری مردی که سرحال نیست  

دایان اهنگ بده لطفاااااااااااااااااا

تجربه شما

این یک هفته که بدون نت داشتم به نتایح جالبی رسیدم 

نقش اینترنت تو زندگی من خیلی پر رنگ 

من عادت دارم قبل هر کاری قبلش درباره اون اطلاعاتی به دست بیارم سریع میرفتم سراغ گوگل و سرچ میکردم 

این یه هفته انگار تو کما بودم 

فهمیدم عکس هایی توی گالری گوشیم دارم یه کوله خاطره دارن 

فهمیدم چقدر دوستای مجازی حالمو خوب میکنن.نبودن یه سری افراد باعث شده حرف نزنم.خیلی کم حرف زدم این هفته 

فهمیدم در نبود نت فقط کسایی سراغتو میگیرن که واقعا برات مهم باشن.کسایی که به تنهاییشون فکر نمیکنن بهت پیام بدن.اونا به تو فکر میکنن 

فهمیدم نبود نت مارو بیش تر به عقب ماندگی دعوت میکنه.بیش تر مارو نادون میکنه و کم تر میفهمیم 

شماها این مدت چی فهمیدید؟

پست قبل هم ببینید